De ets behoort tot het diepdruk procede.
De ets is een afdruk van dieper liggende partijen.
Een ets ontstaat als volgt:
Een zink of koperen plaat wordt voorzien van een zogenaamde etsgrond (meestal gemaakt van was/hars/asfalt). In deze waslaag wordt met een naald de voorstelling aangebracht.
Waar de waslaag wordt weggekrabt komt dus het zink of het koper weer te voorschijn.
Vervolgens wordt de plaat in zuur gelegd.
Meestal salpeterzuur en water of kopersulfaat en water.
Alleen op plaatsen waar de was/harslaag werd opengehaald wordt de plaat uitgebeten.
De waslaag wordt nu verwijderd.
Dan volgt het in-inkten en het afslaan van het teveel aan inkt (soms wordt er een weinig inkt op enkele plaatsen op de plaat achtergelaten, dat heet plaattoon). Tenslotte wordt de plaat onder de etspers op vochtig papier afgedrukt. Dit gebeurd onder zeer hoge druk, waardoor het papier de inkt uit de diepe groeven kan opzuigen. Een ets vertoond dan ook altijd langs de voorstelling een “moet”: De plaats waar de scherpe randen van de zink/koperplaat in het papier geperst zijn.